Naukowcy rozwiązali błękitną zagadkę z obrazów Pollocka. To sekret „Number 1A”

Nauka coraz częściej pozwala nam zrozumieć dzieła najsłynniejszych artystów na świecie. Teraz badacze zidentyfikowali pochodzenie niebieskiego koloru w jednym z obrazów Jacksona Pollocka.

Amerykański malarz Jackson Pollock jest chyba najsłynniejszym przedstawicielem ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który swoje obrazy tworzył przy użyciu charakterystycznej techniki kapania farbą na płótno i rozpryskiwania jej.

Nie zawsze spotykało się to z przychylnym spojrzeniem innych artystów, ale przyznać trzeba, że "malarstwo akcji" Pollocka od samego początku wzbudzało emocje.

Świetnym przykładem stylu Pollocka jest wystawiany w Museum of Modern Art w Nowym Jorku obraz "Number 1A, 1948". Naukowcom już wcześniej udało się scharakteryzować użyte przez malarza czerwienie i żółcienie, ale zagadką wciąż pozostawało źródło intensywnego turkusowego błękitu. Do teraz.

Jackson Polock używał błękitu manganowego

Badacze postanowili jeszcze raz przyjrzeć się „niebieskiej tajemnicy” Polocka. Na potrzeby najnowszego badania pobrano próbki niebieskiej farby i użyto laserów do rozpraszania światła oraz pomiaru drgań cząsteczek farby.

Analiza opublikowana w amerykańskim czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences doprowadziła naukowców do stwierdzenia, że niebieski odcień użyty przez malarza to błękit manganowy.

Pigment błękitu manganowego był przed laty często wykorzystywany przez malarzy, ale nie tylko. Często stosowano go m.in. do... barwienia cementu w basenach. W latach 90. został jednak wycofany z użycia ze względu na problemy środowiskowe.

Tajemnica Jacksona Pollocka odkryta

Już wcześniejsze badania sugerowały, że turkusowy błękit z obrazu może być właśnie tym pigmentem, ale do tej pory nie było na to jednoznacznego dowodu. Autorzy najnowszego eksperymentu postanowili więc iść nawet o krok dalej i przeanalizować strukturę chemiczną pigmentu.

Okazuje się, że w przypadku twórczości Pollocka, odnalezienie idealnej próbki farby nie jest aż tak trudne. Nie mieszał on farb na palecie, jak zwykle robili to malarze, a wylewał je bezpośrednio na płótno.

– To naprawdę fascynujące zrozumieć, skąd pochodzi tak uderzający kolor, i to na poziomie molekularnym – uważa współautor badania Edward Solomon.